Hakk'ı İstersen Yürü İnsan'a Bak
BİR İSİM KALDI
BİR İSİM KALDI
Şu âleme hiçliğim bilmek için gelmişem,
Cânânı arar iken ben canımı bulmuşam.
Benliğim kal'asından huruç ettim edeli,
Hiçliğimi görerek hayret içre kalmışam.
Melâmet kapısından dosta gitim gideli,
Hem aklım, hem varımı hep yağmaya salmışam.
Ef'alde el bağladım, sıfatta dil bağladım,
Zâta erince şükür külliyen yok olmuşam.
En büyük lûtfa mazhar oldu bu fakir zira,
Sureti Niyazi'den nasibimi almışam.
Zeyneb olarak yalnız bir isim kaldı dilde,
Terki vücud eyleyip çün ölmeden ölmüşem.