YOKLUĞUNU BİL YETER

YOKLUĞUNU BİL YETER

Her zerrede var olup, kâinata dolmuşsun,

Kesretinle gizlenip, gözden nihan olmuşsun.

Zerrede görür seni, Sana ârif olanlar,

"Enel Hak" âvâzını, irfan sahibi anlar.

Varlığını bilmektir, yaradılmaktan murad,

Mizan nefsini bilmek, tevhid yoludur sırat.

Efal senin ef'alin, Sıfat senin sıfatın,

Sıfat ayinesinden, her den görünür zatın.

Sen bir uman, her zerre ol ummanda katredir,

"Kün" emrinde var olan, âlem aşkın üzredir.

Katrenin varlığında gizlenen ol ummandır,

Damardan yakın ama, gözsüzlere pinhandır.

"Küntü kenzen mahfiyyen fe ahbebtü" dedin sen,

Sen hazinesin elbet, nasıl var olurum ben?

Zeyneb, söze ne hacet, yokluğunu bil yeter,

Çık aradan, varlığı Ulu sahibine ver.