GÖNÜL ALLAH'I YÂDEYLE

GÖNÜL ALLAH'I YÂDEYLE

Gönül Allah'ı yâdeyle müsemmâsın şuhûd eyle

Ol dilşikârı seyreyle bu mir'ât-ı müreyyâdan

Nedersin ol gözü çünkü biri iki görür dâim

O görmez mahbûbun yüzün yüzündeki mücellâdan

Kişi mahbûbunu görse nikâbsız onu seyretse

Tanır onu ol her yerde nice yüzbin musaffâdan

Kime ref-i hicâb oldu gözü mahbûbunu gördü

Ona sor mahbûbun vasfın ki sorma gözü a'mâdan

Kim ma'şûk ismine âşık olan bilmedi ma'şûkun

Yüzün gören odur aşık,sen aşkı sor o şeydâdan

Hezârân mevcin içinde görünmez tal'at-ı deryâ

O bahrı seyreden gözler payın aldı "Ev ednâ"dan

Bu dağ-ı kat-ı enfüste görenler murg-ı Anka'yı

Geçerler mâverâ-yı Kaf olan sevdâ-yı Anka'dan

O bahr-ı âb-ı hayâttan içenler oldular hep hay

Ki Hızr'a oldular hemdem bekâ buldular ifnâdan

Yine ol cilve-i mahbûb muhâtap oldu karşımda

Mukavves kaşların oku yaralar açtı bağrımdan

Bilirim ma'şûkum dâim benimledir değil gayrı

Niçin eder gönül zârı uzak değil  visâlinden

Bu aşk zincirini FEHMİ ezelden taktı boynuna

Şik3ayet eylemez aslâ ki râzı oldu hâlinden