GÖNÜL TÛRİ SÎNÂSI

GÖNÜL TÛRİ SÎNÂSI

Gönül Tûr-i Sînâ'sından

Tecelli etti çün Allah

Erişti "sâika" sâlik

Hemen oldu fenafillah

Fenafillâh bulan sâlik

Olur nefsine hem fâik

Bulur bir sermedî varlık

Görür hep "Semme vechullâh"

O "küntü kenz-i mahfi" den

Hemen zâhir olur bir nûr

Ona vahdet vücûd derler

Olur zâhir cemâlullah

O vahdet-i vücûd dersin

Oku insânı kâmil'den

Ona "Ümmü'l kitap" derler

Okunur onda ilmullah

O"Seb'a-i mesân" dürrü

O kenz-i mahfiye kondu

O bir "Beyt-i emin" dir kim

Durur onda hem sırrullah

O mir'at-ı Muhammed'dir

Görünmez masiva onda

O bir nûr-ı mücellâdır

Odur mazhar-ı zâtullah

Ara bir mürid-i dânâ

Seni hem eylesin âgâh

Hem ihsân eylesin her gâh

Bulursun tez visâlullah

Odur sırr-ı "Nefahtü" hem

Nefholdu Adem'e ol dem

Buyurdu "edeler secde"

Melekler Adem'e Allah

Ara bul Adem'i nerde

Tenezzül eyle et secde

Geçip kibrinden et tevbe

Suçun afveylesin Allah

Odur âb-ı hayât bahri

İçenler oldular nâcî

Bulup hayyü'l-ebed bâkî

Bekâ ender bekâbillâh

Gel ey FEHMİ ara bir yâr

Seni Allah'a etsin yâr

Mûsâ ol etme sen hiç âr

Ki Hızr'a göndere Âllah