UYAN BU NEVM-İ GAFLETTEN

UYAN BU NEVM-İ GAFLETTEN

Uyan bu nevm-i gafletten ey cân

Sivâya muhabbet dünya dediler

Her kulun ameli ecri sonunda

Verilir adına ukbâ dediler

Sonu ecr-i hasen olsa bir işin

Onu işlemeye sevâb dediler

Sonunda seyyie olan bir işe

Onunda ismine günâh dediler

Meyvesiz bahçeyi eyleme imâr

Çektiğin zahmete hebâ dediler

İbâdet kozunun kabın kırmadan

Ona da bir kuru davâ dediler

Emrâz-ı gafleti senden ref'etmek

Mürşidin telkîni devâ dediler

Katresin sen uzak olma bahirden

Bu'd-i fırkat nâr-ı cehennem dediler

Arif ol seyreyle cemâl-i yâri

İlmu irfân zevkin,cennet dediler

Nokta-yı vahdeti şuhûd eylemek

Birliğe yetmeye vuslat dediler

Pekçe sarıl FEHMİ "hablü-l metîn" e

Çünkü sana bugün İMAM dediler