ON ÜÇÜNCÜ SOFRA 

ON ÜÇÜNCÜ SOFRA 

"Yakinen bilenlerden olması için İbrahim'e göklerin ve yerin melekutunu göstermiştik. Gece basınca bir yıldız görmüştü, "İşte bu benim Rabbim" dedi; yıldız batınca, "Batanları sevmem" dedi. Ay'ı doğarken görünce, "İşte bu benim Rabbim" dedi, batınca, "Rabbim beni doğruya eriştirmeseydi and olsun ki sapıklardan olurdum" dedi. Güneşi doğarken görünce, "İşte bu benim Rabbim, bu daha büyük" dedi; batınca, "Ey milletim! Doğrusu ben ortak koştuklarınızdan uzağım" dedi. "Doğrusu ben yüzümü, gökleri ve yeri yaratana, dosdoğru çevirdim, ben puta tapanlardan değilim." (En'am,75-79) 

Bu fakir kula da Allah'a sülukum sırasında sülukun istikameti bereketiyle Allah'a şükür, aynı şey vâki oldu.Ben o günlerde on iki konak'tan beşinci konakta idim. Hiç kararım kalmamıştı. Bir yandan öbür yana kaçıyor, mücahede şiddetinden dolayı bir yerde ve bir halde duramadığım için kendimi minareden, yahut da dağlardan aşağı atacak oluyordum. Süluk günlerimin ekserisinde gıdam, yirmi dirhem arpa ekmeğiidi. Nihayet bin altmış senesi Muharrem Ayı'nın son on gününde dördüncü Cuma gecesinde süluk esnasında uyanık iken bir de gördüm ki evin içinde karşımda bir yıldız. Onu baş gözümle gördüğümü zannettim de gözümü yumdum. Baktım ki hayır, yine öyle görünüyor. Gözümü açtım, yine önceki gibi karşımda. O zaman anladım ki bu, kalb gözüyle görülüyor. Birkaç gün o yıldız gözümden kaybolmadı. Sonra büyüdü, büyüdü Ay kadar oldu. Birkaç gün de böyle devam etti. Sonra git gide büyüdü Güneş kadar oldu. Birkaç gün de böyle gittikten sonra yine yavaş yavaş büyüdü, yükseldi, altı ciheti kapladı. İlk gördüğüm zamandaki ıstırabım, kalb çalkantım, nurun genişleyip altı yönü kaplayıncaya kadar yavaş yavaş tamamen dinmişti. Artık bundan sonra cesetle mücadele ve riyazet yapamadım. Kalb ve ruh ile bunların durumlarına uygun şekilde mücahedeye devam ettim. Bu hali, şeyhim, göz bebeğim Elmalı'lı Ümmi Sinan (K.S)'a söyledim. Dedi ki: "İbrahim Aleyhisselam'dan kalan beşinci menzilin hali budur. Bu menzil onun ilk makamı idi. Onun ilk menzili, ittiba bereketiyle Muhammed Aleyhisselam Efendimiz'in ümmeti için beşinci menzil oldu. Fakat Allah'ın Resulu için bir makam yoktur. Bütün makamlar onun ayakları altında bir tek adımdan ibarettir." Sonra buyurdu: "Seni İbrahim Aleyhisselam'a lutfettiği Sırat-ı Müstakime ileten ve seni onun izinde gittiğin için O'na vâris kılan Allah'a hamdolsun." Sonra şu ayeti okudu: "Gece onu örtünce bir yıldız gördü." 

MAWÂİDU'L-İRFAN

İRFAN SOFRALARI

Niyazî-i Mısrî

Notlarla çeviren: Prof.Dr.Süleyman ATEŞ.